Lieve mensen,
Velen van jullie weten dat ik sinds een paar jaar bezig ben met wat het werkwoord ”vervrouwen” zou kunnen gaan betekenen. Een werkwoord wat voor mij niets met een rollenpatroon of uiterlijke emancipeerwijze te maken heeft. Ik heb me leren ”vermannen”. Maar hoe doe ik dat nu eigenlijk? Ik denk nu omdat ik me afwisselend vervrouw.
Vervrouwen blijkt voor mij een innerlijk equivalent van het naar buitengerichte werkwoord ”vermannen”. Tijdens mijn werk onderzocht ik wanneer ik mezelf vervrouwde en wanneer ik mezelf nu vermande. Ik kwam tot de conclusie dat ik me vervrouw als ik min of meer gedachteloos mijn hand laat gaan…meer luisterend naar waar ik geen woorden voor heb en dat ik me meer verman als ik iets duidelijk wil neerzetten…En deze afwisseling doet het voor mij in mijn zelfportretten. Als ik niet meer weet wat ik duidelijk neer wil zetten laat ik mijn hand gaan in ritmes en kleuren en zit ik niet meer in mijn hoofd… vervolgens weet ik dan weer ineens wat ik duidelijk neer wil zetten. En beide bewegingen laat ik zien in mijn werk.
Door te praten met mensen over het werkwoord vervrouwen, kwam ik steeds meer tot het idee dat vervrouwen iets is voor mij, wat ligt in de sfeer van luisteren naar mezelf. Maar hoe leg ik zoiets vaags nu beter uit? En toen ineens een paar weken terug (dankjewel Nikkie!) gebruikte een vriendin het werkwoord vervrouwen. Ik hoorde “mijn” werkwoord terug! Daardoor vond ik woorden voor wat vervrouwen voor mij betekent; toegeven (aan mezelf)..mijn hand in eigen boezem steken, daar waar mijn hart ligt…Daar waar ik niet denk. Mijn verstand op nul en mijn blik op oneindig.
Om me vervolgens, met verzamelde moed en kracht, vermand weer naar buiten te bewegen. Van binnen naar buiten…naar binnen…naar buiten. Zo binnen zo buiten. Een wisselwerking als een oneindige lemniscaat beweging.
Net als in mijn werken, dit bij mezelf voor ogen blijven houden …en dan…en dan…..Fatiha hoe zo vervrouwen in het Arabisch vertaald kunnen worden? En Golie, hoe klinkt vervrouwen in het Farsi? Lief nichtje, hoe in het Duits, Engels, Frans en Italiaans? Siri, hoe in het Noors en het Fins?
Ennuh…ennuh…als we allemaal leren te handelen naar wat ons hart ons ingeeft, ontstaat er dan een H.I. (hi hi hi) Hartelijke Intelligentie! Ik hoop dat we daar kunnen komen, los van een IQ, EQ en SQ. Alsjeblieft geen quotiënt voor mijn hart, waar mijn liefde volgens mij haar/zijn oorsprong vind en mijn aandacht voed. Laat mijn liefde zijn als een cirkel waarvan het middelpunt overal is en de omtrek nergens.(Deze definitie heeft haar oorsprong in het Sanskriet. Uit “Liefde in vele facetten” van Iteke Weeda. Dank je wel Iteke!).
Ik ben weer helemaal enthousiast…en weet waarom ik weer naar de herfst verlang. Net als de natuur …al weer wat meer naar binnen gericht…tijd om te wandelen in mijn innerlijke landschap, mijn hoofd leeg luisterend naar mijn hart. Vervrouw, Vervrouw ik hou ook van jou!
Ann Hoogendoorn