Mijmeringen:
“Het hangt van het bewustzijn van de kijker af, wat mensen zien als ze naar een werk kijken”, zei mijn favoriete docent Floor van Keulen.
Mijn bewustzijn echter verandert, is niet statisch, en daarom kijk ik soms anders naar werk dat ik voorheen gemaakt heb. Maar ik twijfel; kijk ik echt anders, of kan ik er meer in zien en heb ik op meer manieren leren interpreteren? Want ik zie, in het alfa-tekeningetje hier linksboven, nog steeds dezelfde half lamme “heilige” flesfiguren die steun zoeken bij elkaar tijdens een volle maan. Dat is overigens ook een interpretatie. Nu ik deze woorden opschrijf, schieten ze echter te kort ten opzichte van de beleving die ik had bij het maken van dit tekeningetje. Mijn beleving tijdens het tekenen heeft meer te maken met de heilige onzin, met dat wat onzinnig lijkt. Juist wat niet van nut is, is van wezenlijk belang voor mijn innerlijke ontwikkeling en voor de voeding van mijn ziel. Mijn ziel die er blijkbaar ook een eigenwijsheid op na blijkt te houden. Als ik ga tekenen ben ik er van tevoren niet op uit iets specifieks te bewerkstelligen of te verbeelden. Wat voor mij woest interessant kan zijn, moet ik altijd afwachten.
Er is in mijn beleving meer gebeurd nu ik dit tekeningetje gebruikt heb voor een schildering op een achtergrond van aan elkaar geplakte Odin-groentetassen. Door de verbinding van de tekening met kleur aan de ondergrond (de drager), voegde ik meer dimensies toe. Floor van Keulen zei me wel: “Kleur leidt af”. Dit betwijfel ik nu ten zeerste. Waar leidt het van af dan? Van de essentie? Ook zo’n heerlijk makkelijk gebruikt begrip. Wat is dat essentie? Volgens mij kan kleur zelfs verbinden tot een grotere samenhang. Ik ben schatplichtig aan de verf, aan de kleur, aan de drager, aan mijn bewustzijn, de ambacht, mijn handen, mijn gedachten, mijn emoties èn gevoelens. Volgens mij is dat in essentie samenhangend en complex ;-). Complexiteit en essentie zijn niet elkaars tegenpolen, maar houden elkaar in een soort “wankel” evenwicht. Veranderlijk als het weer, slechts zelden een moment van saai en volmaakt evenwicht of het is al weer voorbij.
Het is niet “less is more” or “less is boring“, maar “No more No less“. En kleur verbindt!
Nieuw:
9 en 10 oktober Atelierroute Zeist. Ik doe mee met “Ordinart” door werken in de kantine op te hangen. Ingang achterom.
Mijn atelier is niet opengesteld.
Er zijn, tijdens de atelierroute, ingelijste vinyl-tegels van mijn hand te koop voor € 250.
Mijn laatste blogs.