Deze laatste dagen van het jaar, in mijn atelier, kijkend naar het recente werk: “Hoe krijg ik wat mij bezwaart, verlicht?”………
Dit is een vraag waar ik me eigenlijk altijd wel mee bezig houd; in het bijzonder aan het einde van het jaar. Om mezelf te verlichten van dat wat me nog bezwaart, naar wat voor mij essentieel is, moet ik wel weten wat mij nog belast. Ik probeer in het heden te leven en in het moment te reageren op wat er gebeurt; zowel in mijn leven als ook in mijn werk. Maar ik kan ook nog steeds lekker zaken weg relativeren onder de oppervlakte, waardoor ik mijn emoties uitstel. Als ik echter de gedrevenheid niet heb me met deze vraag bezig te houden, dan kan ik net zo goed stoppen met het maken van werken.
Om een heldere kijk op mezelf te krijgen en te werken, moet ik alleen zijn. Maar juist in de maand december laat ik de wereld om mij heen me meer afleiden van het heden waarin ik graag ben en werk. Goede muziek op de radio trekt me het verleden in. En dan al die beste wensen die me de toekomst in sturen. Foto’s die genomen worden – de perfecte manier om de beleving in het heden te omzeilen – houden herinneringen vast voor de toekomst om ook in de toekomst met het verleden bezig te kunnen zijn en niet met het heden. En dan de goede boeken en films die me naar andere werelden projecteren.
Terwijl ik eigenlijk mezelf wil verlichten van wat me nog bezwaart, belast ik mezelf met een enorme lading afleiding, die me weghoudt van een inleiding er naar toe. Daar waar ik altijd verlang, vertrouw en verwacht; iedere keer weer. Hier en nu waar het beeld helder is, “ongegrond”, slechts de ervaring.
Het is hier waar ik het grootste genoegen ken, om te zijn en te werken. En daarmee verbonden wens ik jullie het allerbeste voor 2007 !