HET “LOUTER BOLLEN” PROCES.

Het omwikkelen heeft alles met aandacht, waarneming en focus te maken. De eerste die ik zo prachtig bolletjes zag omwikkelen was oma Nijkerk, de oma van mijn buurmeisje Marja, toen ik in Arnhem woonde op de Schavenmolenstraat. Ik was een jaar of 5, misschien 6. Ze droeg altijd een zwarte jurk. Zelf ben ik nooit gestopt met breien en haken. Nu weet ik hoe meditatief het ritme kan zijn. Je gedachten komen en gaan. Nu noemen ze dat mindfullness. Je breit ruimte tussen jezelf en je gedachten. En als je mazzel hebt piep je door die gaten heen naar een andere dimensie achter je handen aan. “Windows of opportunity”. Daarom vind ik mijn handen ook vele malen intelligenter dan mijn hoofd. Maar mijn hoofd is daarnaast wel weer erg handig. Wist je dat het in Scandinavische landen voor mannen ook normaal is om te breien? Dat ik zakken vol met tapijtenwol zou krijgen wist ik. Maar in plaats van ermee te gaan breien haalde ik de draden uit de knoop en rolde ze op. Louter bollen uit chaos geordend. Meer niet. Maar voeding voor mijn engelengeduld 🙂 en al die andere dimensies.